zəhər

is. <fars.>

1. Canlı orqanizmi zəhərləndirə bilən maddə; ağı. İlan zəhəri. Öldürücü zəhər. Zəhər vermək (zəhərləmək). Zəhər yemək – özünü öldürmək üçün zəhər içmək. // məc. Çox acı şey haqqında. Bu dərman lap zəhərdir. Zəhər kimi – çox acı. // məc. Çox mənfi təsiri olan şey. Şovinizm zəhəri.

2. məc. dan. Mikrob mənasında. Hindistanda Qanq çayı bizim Kür çayından çox böyükdür, . . amma bu sudan vəba zəhəri heç əskik olmur. C. M..

◊ Zəhər dağarcığı (tuluğu, torbası) dan. – dili çox acı adam haqqında. <Əsgər:> . . Zəhər torbası yuxudan ayılıb gəlmək istəyir. N. V.. Zəhər etmək (eləmək) – bax zəhər qatmaq. Zəhər içirtmək məc. – həyatını zəhərləmək, gününü qara eləmək, həyatını əziyyətə salmaq. Namərdləri oylaqlardan köçürtdüm; Yağı düşmənlərə zəhər içirtdim. «Koroğlu». Zəhər qatılmaq – tamamilə korlanmaq, zəhərlənmək. Ogünkü nəşəmə zəhər qatılmış olduğundan çox dalğın idi(m). . A. Ş.. Niyə zəhər qatılsın kişinin nəşəsinə. . B. V.. Zəhər qatmaq məc. – tamamilə korlamaq, pozmaq, xarab etmək, zəhərləmək. Zəhər uddurmaq – bax zəhər içirtmək. Zəhər yeyəsən! dan. – qarğış, nifrin, söyüş ifadəsi. Zəhərə döndərmək – bax zəhər qatmaq. Bir stəkan çay verdi, onu da zəhərə döndərdi. Zəhərə dönmək – pozulmaq, xarab olmaq, pis, acı bir şeylə əvəz olunmaq. Yediyimiz zəhərə döndü. Üzgözündən (sifətindən) zəhər tökülmək (yağmaq) – çox qaşqabaqlı olmaq, acıqlı, qəzəbli görünmək.